Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny to okazja do wspomnień i przywołania pamięci o sopocianach i osobach zasłużonych dla naszego miasta, które odeszły w 2025 roku.
Elżbieta Skrzyńska ps. Żabska (10.04.1924 r. - 23.08.2025 r.)
Bratanica wybitnego profesora filozofii Władysława Tatarkiewicza, sanitariuszka i łączniczka Powstania Warszawskiego, w konspiracji działała od 1942 roku. Ryzykowała życie, by przenosić broń i prasę konspiracyjną. Podczas Powstania Warszawskiego służyła w 2. Harcerskiej Baterii Artylerii Przeciwlotniczej „Żbik”, broniąc serca stolicy. Po kapitulacji, 7 października 1944 roku wyszła z 14-letnią siostrą w grupie ludności cywilnej. Została skierowana do obozu przejściowego w Ursusie. Uciekła z transportu do Niemiec. Po wojnie zamieszkała w Sopocie. Ukończyła studia na SGGW, po studiach pracowała jako księgowa.
Odznaczona między innymi Krzyżem Armii Krajowej (1975), Warszawskim Krzyżem Powstańczym (1984), Medalem za Warszawę 1939-1945 (1995) oraz Krzyżem Partyzanckim (1999).
Zbigniew Buski (31.03.1954 r. - 10.03.2025 r.)
Wieloletni dyrektor Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie w latach 1999 – 2022. Urodzony w Kazimierzy Wielkiej na Kielecczyźnie, ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, a także studia podyplomowe na Uniwersytecie Warszawskim i Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Przez lata angażował się w działalność kulturalną w różnych częściach kraju, pełniąc funkcje kierownicze w instytucjach kultury w Wałbrzychu, Kazimierzy Wielkiej, Wierzchosławicach, Brzesku i Suwałkach.
Do Sopotu przyjechał w 1997 roku, podejmując pracę w Państwowej Galerii Sztuki. W 1999 roku objął stanowisko dyrektora tej instytucji, które piastował przez niemal 23 lata. Dzięki jego zaangażowaniu, profesjonalizmowi i pasji, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie stała się jedną z najważniejszych placówek kulturalnych w Polsce, goszcząc liczne wystawy i wydarzenia artystyczne na najwyższym poziomie.
W 2022 roku Zbigniew Buski przeszedł na emeryturę, kończąc swoją wieloletnią misję. Pozostawił po sobie niezatarte ślady w świecie kultury.
Andrzej Marchel (16.03.1964 - 6.02.2025)
Andrzej Marchel urodził się 16 marca 1964 roku w Wejherowie. Tam zaczynał karierę piłkarską - w juniorach miejscowego Gryfa. W sezonie 1980/1981 został zawodnikiem Lechii Gdańsk, której barw bronił nieprzerwanie do sezonu 1991/1992. W pierwszej drużynie Lechii zadebiutował jako 17-latek. Grał w obronie.
W Lechii rozegrał 236 meczów, strzelił 12 goli. Z gdańskim klubem zdobywał w 1983 roku Puchar Polski, Superpuchar oraz grał w Pucharze Zdobywców Pucharów przeciwko Juventusowi: w Turynie (0:7) wszedł na boisko w 70. minucie, w Gdańsku (2:3) grał pełne 90 minut.
Po zakończeniu sportowej kariery regularnie występował w drużynie oldbojów Lechii m.in. jako regularny uczestnik noworocznych meczów. Przez ostatnie lata pracował dla miasta Sopot. Współpracownicy wspominają Go jako serdecznego kolegę, oddanego przyjaciela, gentlemana z nienagannymi manierami, dobrego człowieka. Zmarł 6 lutego 2025 r. po ciężkiej chorobie.
Ewa Kowalska (zm. 12.06.2025 r.)
Blogerka, dziennikarka obywatelska, przewodniczka, popularyzatorka wiedzy o Trójmieście. Prowadziła portal iBedeker, adresowany do „turystów, organizatorów wycieczek, pilotów, przewodników turystycznych i miłośników Gdańska, Gdyni i Sopotu. Promowała mało znane miejsca, opracowywała propozycje spacerów po Trójmieście mniej utartymi szlakami. Organizowała bezpłatne spacery dla mieszkańców Trójmiasta, z udziałem licencjonowanego przewodnika. Zmarła nagle 12 czerwca 2025 r., w wieku 68 lat.
Czyste powietrze
Unia Europejska
Fundusze Krajowe
FOR VISITORS