Na konferencję naukową pt. „Goci. Mity i rzeczywistość” zaprasza 26 października Grodzisko w Sopocie, oddział Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Wstęp jest wolny.
Konferencja towarzyszy wystawie „Odry, Leśno, Węsiory. Święte miejsca Gotów – mity i rzeczywistość”. W nowoczesnym pawilonie wystawienniczym Grodziska prezentowane są między innymi wyjątkowe znaleziska z grobów książęcych i grobu szamana z Leśna. Wystawę można oglądać do 31 października 2018 r.
„Goci. Mity i rzeczywistość” – konferencja naukowa
Program konferencji
Jako jeden z zastępców prof. K. Jażdżewskiego uczestniczył w badaniach wczesnośredniowiecznego Gdańska. Kierował ekspedycjami archeologicznymi między innymi w Odrach, Węsiorach i Raciążu. W latach 1972-1992 kierował Katedrą Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego, w latach 1993-1997 Katedrą Archeologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1994 r. stworzył na UŁ Ośrodek Badań i Studiów Wschodu, który wkrótce został przekształcony w Katedrę, a następnie w Instytut Studiów Międzynarodowych, zaś w 2000 r. w Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologii.
W 1978 r. obronił rozprawę doktorską „Metalowe rzemiosło artystyczne na Pomorzu w okresie rzymskim”, zaś w 1997 r. uzyskał habilitację na podstawie pracy „Kultura wielbarska na Pojezierzu Krajeńskim i Kaszubskim”. W latach 2009-2014 kierował Katedrą Prahistorii w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego. Długoletni badacz cmentarzyska kurhanowego z kręgami kamiennymi w Odrach.
Od 1965 r. aż do przejścia na emeryturę pracował jako nauczyciel akademicki w Katedrze, a później w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1975 prowadził badania w Leśnie, gdzie odkrył i zbadał cmentarzysko grobów książęcych z okresu rzymskiego, wielokulturowe cmentarzysko kurhanowe i wielokulturową osadę. Oprócz działalności badawczej angażuje się w działalność społeczną. Jest członkiem założycielem Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich. Aktualnie jest prezesem Zarządu Głównego SNAP.
W latach 1989-1996 studiował archeologię prahistoryczną, historię średniowiecza oraz archeologię klasyczną na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. W 2005 został zatrudniony na stanowisku asystenta w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Friedricha Wilhelma w Bonn. Od 2008 pracuje w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Zajmuje się okresem wpływów rzymskich, okresem wędrówek ludów, grobami książęcymi i kontaktami ponadregionalnymi.
Adiunkt w Instytucie Archeologii i Etnologii Uniwersytetu Gdańskiego. Autorka i współautorka prac poświęconych tematyce okresu przedrzymskiego i rzymskiego. Członek Fundacji Monumenta Archaeologica Barbarica.
Kustosz w Dziale Archeologii Muzeum w Koszalinie, gdzie zajmuje się młodszym okresem przedrzymskim, okresem wpływów rzymskich i okresem wędrówek ludów. Od wielu lat prowadzi badania wykopaliskowe (wspólnie z A. Cieślińskim) na rozległym cmentarzysku kurhanowym kultury wielbarskiej w Nowym Łowiczu. Od 2015 r. kieruje badaniami cmentarzyska z kręgami kamiennymi w Pławnie, niedaleko Czaplinka.
Kierownik Zakładu Europy Barbarzyńskiej Instytutu Archeologii i Etnologii Uniwersytetu Gdańskiego. Specjalizuje się w problematyce schyłku starożytności w basenie Morza Bałtyckiego. Autor 8 książek i wielu artykułów. Laureat (1996 r.) nagrody im. Ryszarda Wołągiewicza za wyniki badań nad okresem rzymskim na Pomorzu.
Więcej informacji na stronie Muzeum Archeologicznego