Wąwóz imienia profesora Hermana

W sobotę, 18 maja 2019 r., o godz. 12.00 na parkingu przed Sopocką Szkołą Muzyczną przy ul. Obrońców Westerplatte (przed wejściem na mostek) odbędzie się uroczystość nadania wąwozowi pod mostkiem (łączącym oba odcinki ul. Obrońców Westerplatte, od skraju ul. A. Majkowskiego do tunelu pod trakcją kolejową), imienia Profesora Stefana Hermana.

W uroczystości wezmą udział Jacek Karnowski, prezydent Sopotu oraz Krystyna Herman, córka Profesora. Uroczystości akompaniować będą uczniowie klasy skrzypiec, m.in. Jarosława Zgieta z Sopockiej Szkoły Muzycznej. 

 

Profesor Stefan Herman (1902-1981) był wybitnym pedagogiem czołówki polskich skrzypków (m.in. Konstantego A. Kulki, E. Zienkowskiego, J. Mędroszkiewicz, Z. Kowalskiego, M. Sobczaka i in.), uznanym muzykologiem oraz niestrudzonym popularyzatorem kultury muzycznej. Od 1945 r. aż do śmierci mieszkał z żoną i córką w stojącym do dzisiaj domu przy ul. Obrońców Westerplatte 36 (nieopodal Sopockiej Szkoły Muzycznej), który szybko stał się mekką życia muzycznego na Wybrzeżu, gdzie przyjeżdżało i zatrzymywało się wielu słynnych ówcześnie muzyków i pedagogów.

Wybitna postać profesora, sąsiedztwo jego byłego domu, a także lokalizacja pobliskiej sopockiej szkoły muzycznej czyni nienazwany dotąd wąwóz idealnym miejscem uczczenia pamięci Stefana Hermana. Inicjatywę poparło ponad 320 mieszkańców Sopotu, wybitni przedstawiciele nauki i sztuki czy nauczyciele szkoły muzycznej. Na ręce Pana Prezydenta Jacka Karnowskiego pisemne poparcia dla tego wniosku skierowali także Prof. Maciej Sobczak, Rektor Akademii Muzycznej, Prof. Piotr Stepnowski, Prorektor ds. Nauki Uniwersytetu Gdańskiego czy Prof. Konstanty Andrzej Kulka, wychowanek Profesora Hermana uważany za najwybitniejszego polskiego skrzypka.

Profesor Herman urodził się w Warszawie. Lata szkolne do matury spędził w Ostrowii Mazowieckiej; maturę uzyskał w słynnym gimnazjum Księży Salezjanów w Sokołowie Podlaskim. Od 14. roku życia dojeżdżał regularnie do Warszawy na lekcje gry na skrzypcach u prof. Józefa Jarzębskiego. W roku 1925 podjął studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1926-1934 dodatkowo studiował w Państwowym Konserwatorium i Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem profesorów Józefa Jarzębskiego i Ireny Dubiskiej.

W latach 1933-1940 prowadził klasę skrzypiec we Wszechnicy Muzycznej w Warszawie, a od 1936 r. wielokrotnie występował na estradach warszawskich, także w Filharmonii Warszawskiej. W 1938 r. wyjechał  na studia do Paryża w klasie Clade’a Lamoureux, uczył się też u Henri Marteau w Paryżu. W tym też czasie pobierał także prywatne lekcje u będącego wówczas u szczytu sławy wspaniałego wirtuoza wiolinisty Bronisława Hubermana.

Okupację niemiecką spędził w Warszawie udzielając prywatnych lekcji oraz występując w kawiarni SIM i na koncertach symfonicznych organizowanych przez Zygmunta Latoszewskiego.

Po wojnie przeniósł się na stałe do Sopotu, zamieszkując z żoną i córką w stojącym do dzisiaj domu przy ul. Obrońców Westerplatte 36, który szybko stał się mekką życia muzycznego na Wybrzeżu, gdzie przyjeżdżało i zatrzymywało się wielu słynnych ówcześnie muzyków i pedagogów.

Od roku 1948 był nieprzerwanie związany z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Sopocie (późniejszą Akademią Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku), przechodząc tam kolejne szczeble kariery akademickiej od stanowiska wykładowcy, następnie docenta, aż po profesora nadzwyczajnego, które objął w 1975 roku i piastował aż do śmierci.

Równolegle do pracy w uczelni prowadził działalność pedagogiczną w trójmiejskich szkołach muzycznych niższego i średniego stopnia oraz udzielał prywatnych lekcji wielu uznanym później wiolinistom. Był też autorem audycji radiowych i organizatorem koncertów upowszechniających muzykę.

Profesor Herman był wybitnym solistą o nieprawdopodobnej technice gry oraz mistrzem  w przekazywaniu tajników tej techniki. Posiadał wspaniały instrument w postaci skrzypiec Guarneriego, o nieprawdopodobnie silnym tonie i głębokim brzmieniu.

38 skrzypków z klasy prof. Hermana otrzymało dyplomy ukończenia szkoły muzycznej II stopnia, a 17 osób ukończyło studia wyższe; najwybitniejsi z nich to:

• Konstanty Andrzej Kulka – zwycięzca konkursu w Monachium (1966), skrzypek o światowym rozgłosie, profesor uczelni muzycznych w Warszawie i Gdańsku, doktor honoris causa Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.
• Edward Zbigniew Zienkowski – zwycięzca konkursów w Berlinie Zachodnim (1979) i Budapeszcie (1979), profesor Uniwersytetu Muzycznego w Wiedniu.
• Joanna Mądroszkiewicz (zm. 2014) – laureatka  konkursów międzynarodowych, koncertująca skrzypaczka mieszkająca w Wiedniu.
• Krystyna Herman (córka) –  była Koncertmistrz Suedwestdeutsche Philharmonie w Konstancji i Nuernberger Symphoniker.
• Zygmunt Marek Kowalski – koncertmistrz Orkiestry Opery la Monnaie w Brukseli.
• Mirosława Pawlak (zm. 2017) – profesor Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, kontynuatorka wiolinistycznej tradycji pedagogicznej prof. Hermana.
• Magdalena Suchecka – laureatka Konkursu Młodzieżowego w Paryżu (1975). Jest wykładowcą w New England Conservatory w Bostonie. 
• Anna Preyss –  laureatka Konkursu Szymanowskiego (1977)
• Janusz Zis –  laureat Konkursu Z. Jahnkego w Poznaniu (1976).
• Aldona Cisewska stypendystka Rotary Essen i Deutscher Musikrat. Obecnie Koncertmistrz Filharmonii w Bydgoszczy.
• Maciej Sobczak –  profesor i JM Rektor Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

Uczniem Profesora był również znany muzyk Seweryn Krajewski współtwórca zespołu Czerwone Gitary, który urodził się w Sopocie.

Profesor Stefan Herman był autorem prac teoretycznych poświęconych nauczaniu gry na skrzypcach, kompozycji dydaktycznych, opracowań  utworów innych kompozytorów (wydania głównie w Polskim Wydawnictwie Muzycznym). Pełnił też wielokrotnie rolę jurora konkursów skrzypcowych w Polsce i za granicą. Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 3 kwietnia 1981 r. Został pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.