O Ginczance w Muzeum Sopotu

Na kolejne spotkanie autorskie online zaprasza Muzeum Sopotu. Tym razem gościem będzie Izolda Kiec, autorka długo oczekiwanej biografii niezwykłej poetki Zuzanny Ginczanki. Rozmowa do wysłuchania 5 maja, o godzinie 17.00, na facebookowym profilu Muzeum Sopotu.

Książka „Ginczanka. Nie upilnuje mnie nikt” to pierwsza tak obszerna opowieść o życiu wybitnej poetki. O Zuzannie Ginczance (właść. Zuzanna Polina Gincburg) mówiono „Tuwim w spódnicy”, „Gwiazda Syjonu”, „Królowa Złego Wyglądu”, „Murzynka z Równego”, „Rachela z Wesela Wyspiańskiego”. Żydówka, Rosjanka, Cyganka czy jednak Polka? Urodziła się w rodzinie zasymilowanych rosyjskich Żydów, którzy osiedlili się w Polsce po wybuchu Rewolucji Październikowej. Chciała być Polką i do tej wyśnionej, wymarzonej Polski całe życie ją ciągnęło. Do języka, ludzi, książek i miejsc. Nawet wtedy, gdy w czasie studiów pedagogicznych w Warszawie, jako studentka musiała się poddać hańbiącemu gettu ławkowemu.

Była utalentowana i podziwiana. Namówiona przez Juliana Tuwima wzięła udział w konkursie poetyckim „Wiadomości Literackich” i zdobyła w nim wyróżnienie. Publikowała w „Szpilkach” i „Wiadomościach Literackich”, należała do kręgu „Skamandrytów”. Aktywnie uczestniczyła w życiu literackim i towarzyskim, przyjaźniła się m.in. z Julianem Tuwimem i Witoldem Gombrowiczem, polemizowała z Karpińskim i Słonimskim. W 1936 wydała swój jedyny tomik poezji „O centaurach”. W czasie okupacji mieszkała we Lwowie, później ukrywała się w Krakowie. Jesienią 1944 aresztowało ją gestapo. Została rozstrzelana na dziedzińcu więzienia przy Montelupich, zaledwie kilka tygodni przed wejściem do Krakowa Armii Czerwonej.

Od lat dziewięćdziesiątych poezja Zuzanny Ginczanki i ona sama budzą coraz większe zainteresowanie. Izolda Kiec zbiera i weryfikuje dotychczasowe informacje na temat poetki oraz uzupełnia je o niepublikowane wcześniej relacje jej znajomych, a także fakty zgromadzone podczas wieloletnich poszukiwań w archiwach. Nie dąży do rozstrzygania sprzecznych relacji tam, gdzie jest to niemożliwe, ani do stworzenia jednoznacznego obrazu Ginczanki.

Izolda Kiec – literaturoznawczyni, teatrolożka i kulturoznawczyni. Zajmuje się literaturą (głównie poezją) i teatrem (popularnym i emigracyjnym) XX wieku oraz badaniem form popularnych (przede wszystkim kabaretem, piosenką i musicalem) oraz metodologią badań kultury popularnej. Inspiruje ją krytyka feministyczna, gender studies i szkoła nowej krytyki, zwłaszcza metoda tzw. bliskiego czytania. W 2014 roku założyła Fundację Instytut Kultury Popularnej, której jest prezeską i w ramach której współtworzy m.in. projekt Archiwum Kultury Popularnej, jest redaktorką naczelną rocznika „Studia z Kultury Popularnej" oraz redaguje serię wydawniczą Wielkopolskie Mikrohistorie.

Spotkanie z Izoldą Kiec, w cyklu „Bliżej historii – live” będzie można śledzić na Facebooku Muzeum Sopotu. Spotkanie poprowadzi Dagny Kurdwanowska.